СӨЗБАШЫ
БИСМИЛЛӘ ХЫРРАХМӘ НЫРРАХЫМ.
«Мөмүнлериң ичинде Аллаха берен сөзлеринде дуран әрлер бардыр. Оларың кимси сөзүнде дуруп, ол ёлда җаныны берендир, кимси-де шехит болмагы арзув эдендир. Олар хич хачан сөзлеринден дәнен дәлдирлер“. («Ахзаб» сүреси: 23-нҗи аят)
«Ынсанлар сынагдан гечирилмән, диңе “иман этдик“ диенлери билен гутулҗакларыны пикир этдилерми?». («Анкебут» сүреси: 12-нҗи аят)
«Ёгса-да, Аллах ичиңизден җихад эденлери белли этмән, сабыр эденлери орта чыкарман җеннете гирҗегиңизи пикир этдиңизми?». («Әли Имран» сүреси: 142-нҗи аят)
«Хайырлы ишлери этмәге ховлугың. Чүнки якын гелҗеклерде гараңкы гиҗелер ялы бир топлум питнелер орта чыкҗакдыр. О заманда ынсан мөмүн болуп эртире чыкар, капыр болуп гиҗә етер. Мөмүн болуп гиҗәни гечирер, капыр болуп эртире чыкар. Динини кичиҗек дүнйә малына сатар». (ХАДЫС-Муслим, Иман 186)
«Сахабаларым йылдызлар мысалыдыр. Оларың хайсысына табын болсаңыз, хидаята (догры ёла) етерсиңиз». (ХАДЫС-Бейхакы)
СӨЗБАШЫ
Аллаху Тагала хамду-сена, Ресулы Экрем саллаллаху алейхи веселлем Серверимизе, Онуң машгаласына хем сахабаларына сансыз салат ве салам иберйәрис.
Ресулаллах саллаллаху алейхи веселлем Серверимизиң дурмуш мекдебинде етишен йылдыз ынсанларың ыбрат долы өмүрлерини окамак, язмак, олар биле билеликдедигимизи дуймага ве руханыетлери биле көңүллеримизи долдурмага себәпдир. Оларың көңүл бакҗасындакы гөзелликлери тирмәге мүмкинчиликдир. Чүнки олар мөмүнлере хидаят рехберлеридирлер. Олар Ики Җаханың Гүнеши Серверимизиң нуры билен көңүллерини долдуран достлардыр. Дүнйәмизи айдыңладан ер йүзүниң йылдызларыдыр. Ким олара табын болса хидаят тапар. Оларың ызы билен йөрейәнлер аҗайып ахлагың эеси боларлар.
Багтыярлык заманасының йылдызлары, Аллах ве Онуң Ресулына чын йүрекден берлип, малдан, җандан гечен иман әрлеридир.
Олар мүшрүклер җемагатының ичинде зулум-сүтемиң иң агырына дучар болдулар. Өзлерине берлен эзъетдир-зулума серетмезден, „Ахад. Ахад-Аллах бир, Аллах бир“ дийип, Реббимизиң бирлигини ыкрар этдилер. Өмүрлерини бир тевхид (Алла Тагаланы бир дийип билмеклик) дүнйәсиниң әри хөкмүнде гечирдилер.
Олар сөвеш мейданларында, сөйгүли Пыгамберимизиң төверегинде первана болуп, гахрыманларча чарпышдылар. Ок чагбаларына, гылычдыр, найза хүҗүмлерине гаршы беденлерини перде тутундылар. Гахрыман җихәд әрлери хөкмүнде хер бир затларыны Аллах хем Ресулының ёлунда пида этдилер.
Олар ахыръетлерини дүнйә билен, хидаети (догры ёла гирмеклерини) дүнйә малы билен чалышдылар. Үйтгемедилер, үйтгетдилер… Аталары, огуллары, доганлары я-да гарындашлары болса-да, Аллах хем Ресулына душман боланлар билен дост болмадылар. Диңе Аллахың тарапында дурдулар… Олар шу халлары билен йылдызлашдылар… Ысламың гөзел ахлагы билен безендилер. Шейлеликде, сөйгүниң, мәхир-мухаббетиң, мерхеметиң, сабрың, таквалыгың эеси болан хидает йылдызларына өврүлдилер.
„Багтыярлык Заманасының Йылдызлары“ «САХАБАЛАР» ады билен нешир эдилен бу китапда, йылдызлара өврүлен сахабаларың дурмушындан пурсатлар беян эдилендир. Оларың гөзел хәсиетлеринден, җомартлыкларындан, гуҗур-гайратларыдыр, гахрыманчылыкларындан нусгалар гетирилендир.
Бу китапда „Алтын булак“ атлы журналың „Багтыярлык Чагының Йылдызлары“ атлы бөлүминиң ашагында нешир эдилен сахабаларың дурмуш хекаялары тесвирленйәр.
Пыгамбериң пенасында етишен бу аҗайып ынсанларың дурмушларыны язмага башланымызда Ресулы Экрем саллаллаху алейхи веселлем Серверимизе ве шу ерде ады гечйән сахабаларың рухларына бир фатыха (элхам), үч ыхлас (Кулхувалла) окап, тәхәретсиз екеҗе нокадыны-да гоймадыгымыз үчин Реббимизе хамд хем шүкүр эдйәрис.
«САХАБАЛАР» ады билен яйрадылан бу китап биринҗиден Реббимизиң хеззет-хорматыдыр. Икинҗиден болса, арамыздан гиденине үч йыл болан хорматлы уссадымыз Муса Топбаш Хезретлериниң весъетлериниң бир бөлегидир. (Бу аҗайып ынсанларың өмүр тарыхларының язылмасында ве нешир эдилип яйрадылмасында хакымыза хайыр-догаларыны кем этмедик хем-де бу ишде бизе хүммет берен мерхум Уссадымыз Муса Топбаш хезретлерине Реббимизден рахметини эгисмезлигини ныяз эдйәрис). Язылмага башлан илкинҗи айындан бәри довамлы «окаярыс, ызарлаярыс, пейдаланярыс» шеклиндәки ислегиниң бир мивесидир. «Китап халына-да гелер, иншə Аллах!» дийип, бизлере умыт дөреден арзув-ислеглериниң нетиҗисидир.
О нусгалык неслиң нусгалык ынсаныды. Бир аҗайып ынсан, бар аҗайып мусулманды… Пыгамбер достлары, ер йүзүниң йылдызлары дийип тарыпы етирилен эсхаби-кирамың ахлагыны көңлүмизе дашан бир рехбер (ёл гөркезиҗи) ынсанды. Онуң калбымда чуң ыз гоян, хыялымда болушы ялы галан ятламасыны шу ерде айдасым гелйәр.
Бир гезек хорматлы уссадың Мединейи-Мүневверә уграмагының өң яны фабриклеринде билеликде өйле намазы окалып ругсат алынярды. Оңа машгала агзалары ве говы гөрйән ынсанлары биле хошлашанда, ядамаз ялы бир отургыч гетирип берипдилер. Хорматлы уссат хер кесиң бир зат дийип гөвнүни авлаярды. Мен хем элини өпүп, айрыланымда: «Язмагы довам эт» дийдилер. Бир тарапда галамлы эли билен яз диен ышараты, бир тарапдан-да о нур йүзүң йылгырышы, көңлүмде чуңдан-чуң ызлар гойды. Бу меселедәки гызыкланмамы артдырды. Элхамдулилләх, маңа хер айда бир сахабаның тарыхыны язмага рухы тайдан гүйч болды.
«САХАБАЛАР» ады билен «Багтыярлык чагының йылдызлары» атлы китабың нешири, о рехбер ынсаның дарел-бака гөч этмегиниң үчүнҗи йылына габат гелди. Фейзлериниң довамлы акып дуранлыгының ышараты хөкмүнде бу йөнекейҗе эсериң о гөзел гулуң рухуна багыш эйләп, гөзелликлерини көңүллеримизде довамлы сакламага себәп болмасыны керемли Хакдан ныяз эдерис.
Биз гул хөкмүнде эҗиздирис. Диңе Реббимизиң хеззети биле эзиздирис. Бейиклериң бейиги Реббимиз хер пурсат хер гулуна хайыр-ыхсан халындадыр. Ислейәнини берйәндир. Аяты-җелиледе: «О сизе ислән хер задыңызы берди. Аллахың ныгматыны санамакчы болсаңыз, санап билмерсиңиз» («Ыбрахым» сүреси; 34-нҗи аят) дийип, буйрмак биле гулларына берен ныгматларының санап болмаҗак дереҗеде көпдүгини билдирйәр.
Элиңиздәки китабың ныгматлар җүмлесинден болуп, Реббимизиң лутфы-кереми ве энаяты биле пейдаланмаклыга мынасып болмагыны, ак йүз биле хузура барып билмәге себәп эйлемесини дилег эдйәрин.
Шол бир вагтың өзүнде-де, бу говшаҗык эсеримизиң етмезчилигидир, айыплары билен Бейиклериң Бейиги болан Реббимизиң хузурында ягшы гаршыланмагыны чын йүрекден дилейәрис.
Элиңиздәки китап тәзеден гөзден гечирилен неширдир. Китабың кынчылыксыз окалмасыны газанмак үчин, өңки сөзбашы үйтгедилип, „САХАБАЛАР“ ады билен окыҗыларымыза етирйәрис.
Етмезчилик, ногсанлык, эҗизлик биздендир Аллахым!
Лутуф, керем, инает, товпык сендендир Аллахым!..
МУСТАФА ЭРИШ.
15-нҗи Ашыр (Мухаррем) 1423-нҗи хиҗри-камары йылы. 29-нҗы март 2002-нҗи йыл.