АСИМ ИБНИ САБИТ

Başy » САХАБАЛАР » АСИМ ИБНИ САБИТ

Җеседини арылар горан

АСИМ ИБНИ САБИТ

разыяллаху анху

  

     Асим ибни Сабит разыяллаху анху Мединели илкинҗи мусулманлардан… Сөвешлерде гөркезен гахрыманчылыклары биле мешхур пәлван… Ресулаллах саллаллаху алейхи веселлем Серверимизиң «Ким душман биле сөвешсе, Асим ялы сөвешсин» диен өвгүсине мынасып болан йигит… Шехит боландан соң, җеседини Алла тарапын арылар горан сахаба…

     Ол хиҗретден өң Ыслам билен шерепленди. Бедир ве Ухуд сөвешлеринде улы гахрыманчылыклар гөркезди. Сөйгүли Пыгамберимиз Мединә хиҗрет эденде, оны Абдуллах ибни Җахш разыяллаху анху билен доган этди.

      Асым разыяллаху анху ок атмага өкде боланы үчин сахабаларың арасында «Ресулаллахың окчысы» дийип атландырылярды. Бедир газадындан өң, бир гиҗе Ресулы-Экрем саллаллаху алейхи веселлем сахабалары билен отырка, олардан уршуң нәхили гитҗегини ве урушда уланылҗак усуллар хакында сорады. Асим разыяллаху анху элине ок-яйыны алып отуран еринден туруп мейдана чыкды-да:

     -Эй, Ресулаллах! Душман ики йүз зираъ (йүз метр) аралыкда болса-да сөвешерис. Янымыза голайлашсалар, найзаларымыз билен дөвүшерис. Найзаларымыз дөвүлсе, гылычларымызы согруп алып, дөш герип, чарпышарыс-дийип, харбы тилсим гөркезди.

    Онуң бу батыргай херекетлери Ресулы-Экрем саллаллаху алейхи веселлем Серверимизиң хошуна гитди ве ички дуйгуларыны шейле диле гетирди:

   -Ине, уруш  шейле болар!...  Ким душман билен габатлашса, Асим ялы сөвешсин!

    Ол Бедир гүни Курайшың иң бозукларындан Укбе ибни Эбу Муайты өлдүрди. Бу неҗис мүшрик Мекгеде Сөйгүли Пыгамберимиз саллаллаху алейхи веселлеме азап яманыны берип, хат-да оны богмага сынанышыпды. Серверимизиң хиҗрет эденине-де ичи янып, гахар-газабыны шыгыр биле диле гетирипди:

       Эй, Кусва атлы дүйәниң мүниҗиси.

       Сен хиҗрет эдип, бизден узаклашдың.

       Эмма якын вагтда мени гаршыңда атлы гөрерсиң.

       Найзам билен гана бояп, гылыҗым билен параларын.

     Бу азалы капыр Бедир гүни Курайшың еңиленини гөрүп, атыны сүрүп гачмак иследи. Асим ибни Сабит разыяллаху анху оңа догры хүҗүм эдип, бир зарбада җаныны Җәхеннеме иберди.

     Ол Ухуд гүни-де Ресулаллах саллаллаху алейхи веселлем Серверимизиң янындан хич айрылмады. Мүшриклериң байдак гөтериҗиси доганлар Мусафи ибни Талха биле Харис ибни Талханы ок билен өлдүрди. Буларың эҗелери-де азалы мүшрүк аялларындан Сулафе бинти Сагдды. Ол Асим ибни Сабит разыяллаху анхуның келлесини гетирене йүз дүе вада эдипди. Үстесине-де онуң келлесинде шерап ичмәге касам этди. Эмма о гахрыманың  горайҗысы Аллахды. Аллах оны хапа эллере табшырмады.

    Ухуд сөвешинден соң Адал ве Кара кабылалары Ресулы-Экрем саллаллаху алейхи веселлем Серверимизден Ысламы өвредер ялы мугаллым хайыш эдипдилер. Сөйгүли Пыгамберимиз хем оларың ислегине җогап бермек хем-де Курайш мүшрүклериниң нәме эдйәндиклерини, тәзе хүҗүме тайярланып-тайярланмаяндыкларыны билмек үчин он кишилик топар тайярлап, оңа Асим ибни Сабит разыяллаху анхуны баштутан белледи.

   Мединейи-Мүневвереден ёла дүшен топар гиҗелерине ёл йөрәп, гүндизлери дынч алярдылар хем-де гизленйәрдилер. Олар Реҗи дийилйән ерде янларындакы хурмалары ийип, чигитлерини шол ерде ташлап, дага тарап йөнелдилер. Сувуң башына гелен бир чопан бу ерде Мединеден геленлериң бардыгыны хурма чигитлеринден танады ве Хузейл кабыласына ягдайы хабар этди. Хузейл кабыласындан Лихян огуллары дерхал ики йүз төвереги окчы биле о дагың төверегини габадылар. Олар мусулманлара:

   -Сөз берйәрис, сизи өлдүрмеҗекдигимиз хакдыр-дийдилер. Эмма мүшригиң сөзүне ынанып болярмы?!

     Йигитлер өз араларында җеделлешип урушмагы карар этдилер. Асим разыяллаху анху пикирини шейле беян этди:

   -Мен бир мүшригиң гепине бил багламан, өмрүмде хич хачан оларың гепине ынанмадым. Оларың хемаятына гирмедим. Булара табын болмарын-дийип, эллерини асмана галдырып:

   -Аллахым! Пыгамбериңи халымыздан хабардар эт-дийип, дога этди. Соңундан болса, сагдагындакы оклары атмага башлады. Хер атан окы билен бир мүшриги ере язды. Оклары гутарансоң найзасы билен хүҗүм эдип, бирнәчесиниң беденини элеме-дешик этди. Найзасы дөвленсоң, деррев гылыҗы билен хүҗүме гечди. Ол бир тарапдан гылыч уряр, бир тарапдан-да шейле дога эдйәрди:

   -Аллахым! Бу гүне ченли сениң диниңи горадым, Сен-де мениң беденими мүшриклериң элине бермекден гора.

    Нәхили иман!... Нәхили ыззат!... Нәхили шахсыет!... Аллахым бизлери-де иманлы хем ынанчлы шахсыет кыл!

    Ики йүз кишиниң гаршысына он мүҗәхит чарпышды. Оларың едиси шехит болды. Үчи есир болуп, Курайшлыларың элине дүшди. Лихя огуллары Асим ибни Сабит разыяллаху анхуның башыны кесип, Сулафа сатмак иследилер. Эмма Хак Тагала Хезретлери Асим разыяллаху анхуның эден догасының хорматына онуң җеседине мүшрүклериң элини дегиртмеди. Ары сүрүси булут ялы гелип, җеседи горады. Мүшриклер җеседе эл дегирмек исләнлеринде өзлерине хүҗүм этдилер. Олар:

    -Ай, гоюң, агшам дүшсе, арылар гидер, соң биз-де башыны кесерис-дийип, өзлерине теселли берип дагадылар. Агшам дүшенде ёклары бар эден Алла Тагала Хезретлери хич зат ёк ерден ягыш ягдырды. Гөрүлип-эшидилмедик сил гелип, ол эзиз шехидиң җеседини-де гөтерип, алып гитди. Мүшриклер җеседи нәче гөзлеселерем тапып билмедилер. Шу вакадан соң ол «Арыларың горан шехиди» дийип ятланды.

   Бу хадыса Хезрети Омар разыяллаху анхуве гүррүң берленде:

   -Элбетде, Алла Тагала өз мөмүн гулларыны горар. Асим ибни Сабит саглыгында мүшрүклерден нәхили горанан болса, Алла Тагала өлүминден соңра-да онуң җеседине мүшрүклериң элини дегиртмеди-дийди.

    Керемли Хак бизлери-де иманлы мөмүнлерден эйлесин. Асим разыяллаху анху ялы гөрешмеги ве ыззат билен яшамагы хем-де ол гахрыман шехидиң шепагатларына хеммәмизи миессер эйлесин. Әмин.