Депесинден дырнагына ченли имандан долы яш йигит

ХАБЫП ИБНИ ЗЕЙД ЭЛ-ЭНСАРЫ

разыяллаху анху

     Хабып ибни Зейд эл-Энсары разыяллаху анху гүйчли иманы билен көплериң үнсини өзүне чекен йигит… Аллахың Ресулының язан хатыны Мусейлимә әкидип, элине берен гахрыман… Бедениниң бөлек-бөлек догралмасына гарамаздан, асла иманындан дөнмейән иман әри…

     Ол хер бурчунда иманың ысы барк уруп, ичинде отуранларың хер бириниң алнында пидакәрлик нусгалары ловурдаян  өйде кемала гелди.

    Какасы Зейд бин Асим Акабада аялы хем ики оглы биле бирликде Ресулаллах саллаллаху алейхи веселлем Серверимизе көмек этмек үчин бейгат эден етмиш кишиден биридир. Эҗеси Несибе эл-Мазине Аллахың дини ве илчиси Мухаммет салаллаху алейхи веселлеми горамак үчин илкинҗи яраг дакынан мүҗәхидедир (җихад эден аялдыр). Доганы Сөйгүли Пыгамберимиз үчин өзүни пида эден Абдуллах ибни Зейддир.

     Ресулы-Экрем саллаллаху алейхи веселлем Серверимиз бу машгаланы: «Аллах сизиң машгалаңызы мүбәрек кылсын… Аллах сизиң машгалаңыза рехмет этсин!..»-дийип, хайыр догалар билен өвендир.  

     Хабып ибни Зейд эҗеси, какасы, дайзасы хем эркек доганы, шейле-де етмиш киши билен бирликде Мекгә гелип, Акабада кичиҗик эллерини Аллахың Ресулына узадып, бейгат (әхт) этди. Кичиҗиккә ылахы нуры калбына ерлешдирен ибни Зейд үчин Ыслам, оңа җанындан хем эзиз болды.

    Ол Бедире ве Ухуда хениз яраг гөтерип билмеҗек дереҗеде кичи боландыгы үчин гатнашмады. Эмма бейлеки газатларың әхлисинде хемише Ресулаллахың янында болды. Онуң тарыхың мертебели сахыпаларына язылҗак бирнәче гахрыманчылыклары, пидакәрчиликлери бардыр.

    Онуң иманыны горамакдакы дурнуклылыгына шу ваканың өзи анык шаятдыр: Сөйгүли Пыгамберимиз яланчы Мусейлимә азгынчылыгындан дөнмеси үчин хат ибермек иследи ве Ол саллаллаху алейхи веселлем мунуң үчин, Хабиб ибни Зейд разыяллаху анхуны сайлады. Хабиб акылы-хушы еринде, депесинден дырнагына ченли иман долы яш йигитди. Ол алан хатыны гиҗикдирмән гөни Мусейлимәниң элине элтип берди.

    Фахры-Каинат (Барлыгың гуванҗы) саллаллаху алейхи веселлем Серверимизиң бу хатында шулар язылгыды :

  «Рахман ве Рахым болан Аллахың ады биле…

   Аллахың Ресулы Мухамметден яланчы Мусейлимә… Салам догры ёлдакылара болсун. Ер йүзүниң Аллахыңкыдыгы шүбхесиздир. Гулларындан кими ислесе, оны мирасдүшер кылар. Ахыръет Аллаха гаршы гелмекден саклананларыңкыдыр».

    Хаты окан Мусейлиме гахарындан яңа ярылара гелди. Сыпатыны үйтгедип, гахарыны Хабиб ибни Зейд разыяллаху анхудан чыкармак иследи. Эл-аякларыны баглап, зындана атмакларыны иследи ве эртеси хузурына гетирмеклерини табшырды. Халкы хем яранларыны төверегине җемлән Мусейлиме Хабиб ибни Зейди гетирип, оңа:

   -Мухаммедиң Аллахың Ресулыдыгына шаятлык эдйәрмисиң?-дийди. Хабиб разыяллаху анху башыны белент тутуп:

    -Хава-дийди. Мусейлиме:

    -Мениң Аллахың Ресулыдыгыма шаятлык эдйәрмисиң?-диенде, Хабиб гахар билен:

    -Гулагым агыр, сениң диййән затларыңы эшидип билемок-дийип, кинаялы әхеңде җогап берди. Гахар-газабы етҗек дереҗесине етен Мусейлиме онуң беденинден бир бөлек этиң кесилмесини эмр этди. Соңра ене шол сорагы берди. Ене-де шол бир җогабы алды.

    Мусейлиме сорагы довам этди, җеллат-да кесмегини довам этди. Хабиб ибни Зейд разыяллаху анху хер гезек сораланда:

    -Хава, Мухаммедиң Аллахың Ресулыдыгына шаятлык эдйәрин-дийип, җогап берди. Онуң бедениниң ярпысына ченли догралып, ере язылып ятырды.

    Хабып разыяллаху анхудакы бу дурнуклылык Мусейлимәни хем онуң яранларыны дәлилик хетдине етирди. Залым ондакы иманың кувватыны ниреден билсин? Бу диңе ве диңе иман меселесиди, иман нуруның гүйҗиди.

   Шейлеликде, Хабиб разыяллаху анху Акабе гиҗеси берен сөзүне вепалы болуп галды. Көңлүнден нур шөхлелерини төвереге яйрадып, тәмиз додакларындан келимейи-шехадат гетирип, рухуны Хака теслим этди.

    Ине, Эсхабы-Кирамың хеммеси өз башларына иман галасыды... Олар имандакы дурнуклылыклары биле бейгелдилер... Аллахдан башга хич кимседен горкмадылар… Хемме затларыны онуң ёлунда пида этдилер… Иман билен ыззат ве мертебе тапдылар… Җанлары хем ганлары биле сынмаз тарых яздылар… Йылдызлашдылар…

    Хабибиң өлди хабары Несибе эл-Мазини разыяллаху анха етенде көңлүндәки гахрыманчылык дуйгуларыны шу сөзлер  билен диле гетирди:

    -Мен оны ине, шу гүнлер үчин догурыпдым. Аллахдан онуң үчин согап дилейәрин. Ол кичиҗиккә Акаба гиҗеси Ресулаллаха бейгат эдипди. Оглум улалансоңам вадасында тапылды. Эгер Аллах Мусейлимә гаршы мениң элиме бир пурсат берсе, онуң ызындан аял доганларыны аглатҗагым хакдыр!

    Аллаху Тагала Несибе энемизиң дилегини душ этди. Ол Хезрети Эбу Бекир разыяллаху анхуның дөврүнде Емаме сөвешинде:

    -Ниреде, Аллахың душманы, маңа Аллахың душманыны гөркезиң-дийип, хатарлары бөвсүп, Мусейлимәниң янына барды. Онуң ере тогаланан келлесини гөрүп, көңли рахатланды.

   Реббимиз бизлери шепагатларына лайык эйлесин. Шейле өвлатлардан хем энелерден дурмушда гөрелде алмагы, олар ялы иманда дурнуклы, динде чирксиз яшамагы бизлере-де несип эйлесин. Әмин.