Гайдувсыз бир җихəд əри

ВЕЛИД ИБНИ ВЕЛИД

разыяллаху анху

    Велид ибни Велид разыяллаху анху Бедирде есир дүшенден соң  гаршылык фидъеси (өвезтөлеги) төленип, ыслам билен шерепленен йигит… Иманы угрунда гайдувсыз җихəд əри… Габавдакы достларыны халас этмек үчин еке өзи гөрешен гахрыман…

    Ол Курейш тиресиниң Махзум шахасына дегишлидир. Мешхур сахаба Хезрети Халид ибни Велид разыяллаху анхуның эне бир, ата бир  доганыдыр. Какасы Ысламың агызлы душманларындан Велид ибни Мугире эл-Махзумыдыр. Эҗеси Ресулаллах саллаллаху алейхи веселлем Серверимизиң  машгаласының гыз доганы Лүбəбедир. Велид Мекгеде Пыгамберликден өң догулды.  Онуң Ыслам билен шереплениши шейле болды:

     Велид ибни Велид Бедирде мүшрүк гошунының арасындады. Мусулманлара гаршы олар билен билеликде сөвешди. Мүшрүклер еңилип, Бедирден гачып барярка, Абдуллах ибни Җахш разыяллаху анху Велиди есир алды ве Мединейи-Мүневверə гетирди. Доганлары Халид ибни Велид биле Хишам оны есирликден бошатмак үчин Мединə гелдилер.

    Абдуллах ибни Җахш разыяллаху анху дөрт мүң дирхем берилмесе, Велиди гойбермеҗекдигини айтды. Халид муңа разы болды. Эмма ата бир доганы Хишам муны кабул этмеди. Шол пурсатда Ресулаллах саллаллаху алейхи веселлем Серверимиз Велидиң фидъеси хөкмүнде какасының ярагыны ве сөвеш эгин-эшиклерини бермегини теклип этди. Муңа Хишам разы болды. Эмма Халид какасындан галан ядыгəрликлериң берилмегине бүтинлей гаршылык гөркезди. Йөне доганларыны халас этмек үчин башга чəрелери-де ёкды. Соңунда какаларының гылыҗыны, зырхыны (сөвеш эгин-эшиги), сөвешде келлə гейилйəн мигферини өвезтөлеги төлəп, Велиди есирликден бошадып, Мекгə  догры ёла  чыкардылар. Бирликде Зулхулейфе диен ере гелдилер.

   Велидиң көңлүне иман нуры есирликден өң гирипди. Пыгамбериң хузурына барып, шехадет гетирмесе-де, бейнисинде бирнəче сораглар ат салярды. Ол ковмуның өзи хакында геп-гүррңлеринден горкярды. Хачан-да  есирликден халас боландан соң калбындакы горкудан нам-нышан галмады. Өз-өзи нетиҗə гелип, Зулхулейфеде доганларындан гачып, Мединə гайтды. Ики Җаханың Гүнеши Серверимизиң хузурына гелип, келимейи-шехадет  гетирип, Ыслам билен шерепленди.

   Велид ибни Велид разыяллаху анху бир мүддет Мединейи-Мүневвереде галып, соңра Мекгедəки гарындашларының янына гитди. Кабыласы хем гарындашлары оңа гаршы чыкдылар. Хениз мусулман болмадык доганы Халид:

   -Бейтҗек экениң, кəшкə, өвезтөлег төленмəнкə мусулман болан болсадың. Какамыздан галан ядыгəрлиги-де элден гидердиң сен? Сен нəме үчин бейтдиң?-дийип, Велиде  иңирдеди. О-да:

   -Мен Курайшың “есирлиге чыдап билмəн Мухаммеде табын болды. Өвезтөлег бермекден гачып, мусулман болды” диймеклеринден горкдум-диен җогабы берди.

   Доганлары оны кабылаларындан мусулман болан бейлеки ики сахаба Айяш ибни Эби Ребиа биле Селеме ибни Хишам разыяллаху анхумың янына габап, азар  яманыны бердилер. Агызлы Ыслам душманы агасы Хишам биле  мүшрүк гарындашлары агыр-агыр җебир-җепалара-да дучар этдилер.

   Ики Җаханың Гүнеши Серверимиз зулум эдилйəн бу сахабаларының  атларыны тутуп, дога этди: «Илəхə!.. Велид ибни Велиди, Селеме ибни Хишамы, Айяш ибни Ребианы (кəпирлериң элинде) эҗиз дүшен бейлеки  мөмүнлери халас эт».

   Шу догаларың хорматына Велид ибни Велид амадына гарап, о ерден гачып Мединейи-Мүневверə гелди. Фахры-Каинат саллаллаху алейхи веселлем Серверимиз ондан Айяш ибни Ребиа билен Селеме ибни Хишамы сорады. Оларың ягдайлары хакында маглумат алды. Не халдадыкларыны Велидден еке-еке айтмагыны иследи. Велид разыяллаху анху доганларының аякларыны даңып гояндыкларыны, азар берйəндиклерини гүррүң берди.

    Мерхемет хем рахмет Пыгамберимиз эсхабының шейле ягдайда хорлук  гөрйəнине җуда гынанды. Олары халас этмек үчин чəрелер гөзлемəге башлады. Эсхабындан:

   -Ким гидип олары халас эдер?-дийип сорады. Велид ибни Велид деррев орта чыкып:

   -Эй, Ресулаллах! Олары мен халас эдип саңа гетирерин-дийди.

   Велид разыяллаху анху гөрен гөргүлерини пикир этмəн, улы гайрат биле Мекгə гитди. Гизлин шəхере гирди. Мазлумлар пенҗиресиз бинада  туссагды. Гиҗе дүшенде Велид разыяллаху анху диварың үстүнден сырылып, оларың янына дүшди. Йүплерини кесди. Биле дашары чыкып, доганларыны дүесине мүндүрип, Мекгеден чыкарды. Өзи пыяда галды. Мүшрүклер тарапындан ызарланмак горкусы боландыгы үчин дурман, дынч алман, ёл йөредилер. Аяк ялаң, баш ачык, ач-сувсуз Мединəниң Харре диен ерине гелдилер.

   Велид ибни Велид разыяллаху анхуның пыяда йөремекден яңа аяклары ган-габарчак болупды. Эмма бу онуң үчин хич затды. Нəме-де болса, сөйгүлə  говшупды. Оңа берен сөзүни ерине етирипди. Көңли хошды. Эмма аяк  үстүнде дурмага, херекет этмəге меҗалы ёкды. Ики Җаханың Гүнеши Серверимизе говушмагың бегенҗи, берен сөзүни ерине саланының кейпи онуң калбыны хейҗана гетирди. Аңырдан гелйəн җошгун себəпли онуң йүреги  чалт урмага  башлады. Онуң соңсуз мухаббети ве чуңңур ышгы бир мүддет соңра беденини Ресулаллахың янына, рухуны-да Аллаха теслим этди.       

   Велид ибни Велид разыяллаху анху милады йыл хасабының 629-нҗы йылында Җеннетил-бакы гонамчылыгында депин эдилди.

   Ресулы-Экрем саллаллаху алейхи веселлем Серверимиз сахабаларына:

   -Шехит ине, шудур. Мен муңа шаятдырын-дийди.

    Эҗеси Лубабəде «Каф» сүресиниң 19-нҗы аяты-керимесини окап, теселли берди. Манысы: «Өлүм серхошлыгы хакыкатданам гелер-де: «Эй, ынсан! Ине, бу сениң өңден бəри гачян задыңдыр» диер.

     Керемли Хак шепагатларына лайык эйлесин. Әмин.