Бу мазмунда гелйән аятлардан:

Бейик Таңры: «Алымлар өз гарындашла­ры­ның янларына геленлеринде, өвүт-үндеве геч­селер, шонда олар ылымдан хабарлы бо­лар­лар»[1] дийди. Бу аятдан максат адамлара ылым өвретмек ве олары догры ёла гөнүкдир­мекдир. Бейик Таңры: «(Эй Мухаммет! Сен умматыңа): «(Таңры Гурхандан) өң китап ибе­рилен адамлардан: «Сиз китабы адамлара дүшүндирерсиңиз ве онуң маныларыны олар­дан гизлемерсиңиз» дийип әхтнама алды»[2] дий­ди. Бу аятда Таңрының адамлара ылым өв­ретмеклиги табшырандыгы ныгталяр. Бе­йик Таңры: «Оларың бир топары хакыкаты бил­селер хем оны гизлейәрлер»[3] дийди. Бу аят ылмы өвретмезлигиң харамлыгына делил­дир. Бу җәхтден Бейик Таңры ене: «Ким ыл­мы гизлесе, онуң калбы гүнәлидир»[4] дийди.

Пыгамбер алайхыссалам: «Аллатагала алым­лара ылым беренде оны адамлара дү­шүн­дирмеклиги ве гизлемезлиги олардан әхтнама алып берйәр» дийди. Бейик Таңры: «Ди­леварлык билен Таңрыны үндейән ве яг­шы ишлери эдйән адамлар согап газанар»[5] дий­ди. Бейик Таңры: «(Эй Мухаммет!) Па­ра­сат ве ягшы мазмунлы үндев гечмек билен адам­лары өз Таңрың ёлуна чагыр»[6] дийди. Бе­йик Таңры: «Ол сизе китабы ве парасаты өв­редер»[7] дийди.