Başy » ЗАХЫТЛЫК КИТАБЫ » АМАЛ ВЕ ГИЗЛИН ЗИКР ЭТМЕК ХАКДА

 

Ибн Авн бизе Ыбрайымың шейле диенди­гини роваят эдйәр: «Сахабалар бир ере үйшен вагтлары, бириниң айдян сөзлериниң я-да онуң билйән затларының говудан говусыны айтмагыны халамаздылар».

* * *

Хасан Басры шейле диййәр: «Бир адам Гур­ханы Керими ят тутды. Йөне гоңшулары оны билмейәрдилер. Ол фыкхда[1] улы дере­җе­лере етди велин, хич ким оны хем бил­ме­йәр­ди. Онуң өйүнде мыхманлар бар вагты ол көп вагтлап намаз окаса хем мыхманлар оны аң­маярдылар. 

Биз шейле адамлары гөрдүк, олар гизлин этмәге гүйчлери етйән затларыны хич хачан әшгәр этмездилер. Оларың дога-дилег эденле­рин­де сеслери чыкмазды, диңе өзлери билен Эзиз ве Җелил Алланың арасында пышырды болярды. Бу ягдай Алланың: «Реббиңизе ялба­рың, гизлин ягдайда дога-дилег эдиң»[2] диен сө­зи, шейле хем Аллатагаланың салых ве сө­зүн­ден разы болан гулы[3] хакда: «Реббине гиз­линликде дилег этди»[4] диймеги себәплидир».

* * *

Абдылла ибн Омар пыгамбер алайхыс­са­ла­мың шейле диендигини роваят эдйәр: «Ким эден амалыны ынсанлара айтса, Аллатагала оны халкың гулагына етирер, ол амалың әх­миетини песелдер ве кичелдер».

Муны эшиден Ибн Омарың гөзлеринден сил дейин яшлар дөкүлди.

* * *

Мурри шейле диййәр: «Абдылла ибн Ома­рың янында бир топарың Эзиз ве Җелил Ал­ла­тагаланың ёлунда шехит боландыгы барада агзалды. Онда Абдылла ибн Омар: «Бу сизиң пикир эдишиңиз ве гарайшыңыз ялы дәлдир. Себәби ики гошун гарпышанда перишделер ере инерлер ве ынсанлары дереҗелерине гөрә: «Пыланы дүнйәде адының чыкмагы үчин, пыланы Алланың разычылыгыны газанмак үчин сөвешйәр» дийип язарлар. Ким Алланың разычылыгы үчин сөвешсе, ине, ол җеннети шехитдир» дийди».

* * *

Абу Яхя шейле диййәр: «Маңа Абуд-Дер­да­ның (я-да Абу Хурейраның) шейле диендиги гелип етди. Ол:

— Мынапыклык хушугындан[5] Алла сыгы­ның! — дийди.

Ондан:

— Ол нәме боляр? — дийип сорадылар.

Онда ол:

— Мынапыклык хушугы – горкының калп­да болман, беденде болмагыдыр — дийди.

* * *

Билал ибн Сагт шейле диййәр: «Саха­ба­ла­рың шейле хәсиетлери барды. Олар ишле­рин­де чәксиз гүйч-гайрат ве тагалла билен хере­кет эдйәрдилер, бири-бирлерине гүлер йүзли ба­кардылар. Эмма гиҗелерине вели, рухбан[6] ялы өзлерини ыбадата берйәрдилер».

* * *

Абдылла ибн Харыс ибн Җеззе шейле дий­йәр: «Мен Ресулалладан башга гүлер йүзли өзге адамы гөрмедим».

* * *

Мисгар шейле диййәр: «Авн маңа пыгам­бе­римизиң ынсанлара мыдама гүлер йүз ве бү­тин дуркы билен гарандыгыны гүррүң берди».

* * *

Җабыр ибн Абдылла (я-да Ибн Омар) шей­ле диййәр: «Ресулалланың сөзлери өлчег­ли­ди ве дүшнүклиди».

* * *

Сүлейман ибн Есар шейле диййәр: «Хез­ре­ти Әше шейле дийди: «Мен хич вагт Ресулал­ла­ның кичи дили гөрүлҗек гөрнүшде гүлен­ди­гини гөрмедим. Онуң гүлши диңе йылгы­рыш­дан ыбаратды».

* * *

Абдылла ибн Месгут шейле диййәр: «Сиз оразалы вагтыңыз сачларыңыз даралан ве беземен гөрнүшде сәхере чыкың».

* * *

Хилал ибн Есар шейле диййәр: «Меръем оглы Иса алайхыссалам: «Сизден агзы бекли болан сачыны ве сакгалыны ягласын, ынсан­ла­рың онуң оразададыгыны билмезликлери үчин додакларыны өллесин. Саг элиниң бе­ренини чеп элинден гизлесин. Намаз оканда гапысының пердесини гойберсин. Себәби Ал­латагала рысгалы пайлайшы ялы, өвгини хем пайлар» дийди».

* * *

Касым ибн Мухаммет шейле диййәр: «Гиз­лин­ликде окалан непил намазың[7] әшгәр ока­лан­дан артыкмачлыгы парз намазың җемагат билен окаландакы артыкмачлыгы ялыдыр».

* * *

Абу Абдырахман Касым шейле диййәр: «Пы­гамбер алайхыссалам: «Ишлерини Алла­ның разычылыгы үчин этмейән кишә хич хили согап ёкдур» дийди».

* * *

Абу Селеме ибн Абдырахман ибн Авф шей­ле диййәр: «Бир адам пыгамберимизе: «Эй, Алланың илчиси! Дөрт йылдан бәри ора­заны ташламадым» дийди. Онда пыгамбер алайхыссалам оңа: «Сен не ораза тутдуң, не-де агзыңы бекледиң. Себәби оны айдып йөр­сүң» дийди».

* * *

Дамра ибн Хабып ибн Сухейп шейле дий­йәр: «Пыгамбер алайхыссалам: «Бендәниң Ал­ла иң якын вагты онуң Аллатагала тенхалыкда сеҗде эдйән вагтыдыр» дийди».

* * *

Дамра ибн Хабып шейле диййәр: «Ресул­алла бир гезек: «Аллатагаланы песпәл зикир билен ятлаң» дийди. Ондан: «Песпәл зикир нәме?» дийип сорадылар. Ол: «Гизлин зикир» дийип җогап берди».

* * *

Мухаммет ибн Зыят шейле диййәр: «Мен Абу Умаманың метҗидиң ичинде сеҗдеде аг­лап, Реббине дога окаян бир адамың янына ге­лип, оңа: «Мени диңле! Кәшге, сениң шу эд­йән задың өйүңде болсады» диендигини эшитдим».

---