Başy » ЗАХЫТЛЫК КИТАБЫ » НАМАЗЫҢ ВЕ МЕТҖИТДЕ ОТУРМАГЫҢ СОГАБЫ ХАКДА

Абу Хурейра пыгамберимизден шейле ха­дыс роваят эдйәр: «Ягшы сөз садакадыр. На­маз үчин әден хер бир әдимиң хем садака­дыр».

* * *

Хабып ибн Абу Сабыт шейле дий­ди: «Өң­лер шейле дийилйәрди: «Алла онуң өйүнде, ягны метҗитде зыярат эдиң. Оңа иң говы зыярат өйүне эдиленидир. Себәби халкы Эзиз ве Җелил Алладан говы танаян хич ким ёкдур».

* * *

Сагт ибн Ыбрайым какасындан роваят эд­йәр: «Омар ибн Хаттап метҗитде бир адамың гаты сес билен гүрлейәндигини эшитди. Оңа: «Сен өзүң ниреде гезип йөрендигиңи билйәң дәлми?» дийди».

* * *

Убейдылла ибн Абу Җапар шейле диййәр: «Пыгамбер алайхыссалам:

— Ким Алланың чагырышына җогап бе­рип, Алланың метҗитлерини говы безесе, онуң совгады җеннетдир — дийди.

Ондан:

— Эй, Алланың илчиси! Алланың метҗит­ле­рини беземек нәмедир? — дийип соралды.

Онда пыгамберимиз:

— Ол ерде сесиңи гаталтмазлык, эрбет сөз айтмазлык — дийди».

* * *

Сухейл ибн Хассан Келби шейле диййәр: «Хакыкатдан хем Аллатагала метҗитде отуран гулы үчин җеннетде бөвүрлери чишип ылгаян йындам бир аты тайярлар. Перишделер оңа салават айдарлар ве оңа газавата тайяр бол­магың согабы язылар».

* * *

Давут ибн Салых шейле диййәр: «Абу Се­ле­ме ибн Абдырахман маңа:

— Эй, доганымың оглы! Шу: «Сабыр эдиң, душманларыңыздан сабырлы болуң, газавата тайяр болуң»[1] аяты нәме үчиндигини инди бил­йәрмиң? — дийди.

Мен:

— Билемок — дийдим.

Онда ол:

— Эй, доганымың оглы! Ресулалланың дөв­рүн­де тайяр болунян хич газават ёкды. Га­за­вата тайяр болмак намаздан соң намаза га­раш­макдыр — дийди».

* * *

Абу Хурейра Ресулалладан шейле хадыс роваят этди: «Кынчылыкда говы тәрет кылмак гүнәниң үстүни япар. Намаздан соң намаза гарашмак гүнәлери өртер. Ине, газават будур! Ине, газават будур!».

* * *

Укба ибн Амыр Җухени пыгамберимизден шейле хадыс роваят эдйәр: «Пыгамберимиз айтды: «Ким өйүнден метҗиде дийип чыкса, онуң ики кәтиби[2] әден хер бир әдими үчин оңа он согап язарлар. Метҗитде намаза гарашып отураның согабы намаз окан киши ялыдыр ве ол өйүне гайдып гелйәнчә, намаз оканлардан язылар».

* * *

Абу Убейде шейле диййәр: «Мугаз ибн Җе­бел айтды: «Ким метҗитде отуранлардан диңе туруп намаз оканлары намазда хасапласа, ол дүшүнҗели дәлдир».

* * *

Халыт ибн Мыгдан шейле диййәр: «Алла­та­гала шейле дийди: «Гулларымың маңа иң сөйгүлиси мениң сөйгим билен бири-бирини сөен, калплары метҗиде баглы, сәхер билен ыстыгфар[3] эден кишилердир. Олар шейле ки­ши­лердир, ер йүзүниң яшайҗыларының җе­за­ларыны бермек исләнимде, олары яда сала­рын. Шолар себәпли җезаларыны бермеги гой­болсун эдерин».

* * *

Мухаммет ибн Кагп Куразы шейле диййәр: «Мугаз ибн Җебел шейле дийди: «Метҗитлер шу бәш затдан тәмиздир:

1. Шеригат җезаларының ол ерде берилме­гинден;

2. Касасың[4] ерине етирилмегинден;

3. Шыгыр окалмагындан;

4. Йитик гөзленилмегинден;

5. Сөвда-сатык үчин базар эдилмегинден.

* * *

Муса ибн Абдылла ибн Езиди Энсары шей­­ле диййәр: «Мен көпленч Абдылла ибн Ези­ди ве энсарыдан болан Езит ибн Шу­рах­бил Амыры икисини икинди намазындан соң метҗитде гөрйәрдим. Олар гүн батянча, ягны агшам дүшйәнчә бири-бирилери билен не гүрлешйәрдилер, не-де бири-бирине бир зат диердилер».

* * *

Абдылла ибн Мухайрыз шейле диййәр: «На­маз окамакдан, Алланы ятламакдан, өз ха­кы­ны ислейәнден ве ол хакы эесине беренден башга метҗитде гүрлешилен әхли сөзлер бош­дур».

* * *

Мухаммет ибн Мүслим шейле диййәр: «Да­йым Абдылла Муэззин бир гезек Сагыт ибн Мусейебиң шейле диендигини эши­дип­дир: «Ким метҗитде отурса, ол Ребби билен отур­яр диймекдир».

Мухаммет ибн Мүслим хем онуң үстүне шу­ны гошандыр: «Оңа диңе хайры сөзлемек яра­шар».

* * *

Абдырахман ибн Җубейр ибн Нефир шей­ле диййәр: «Абу Бекр Сыддык Шама ибермек үчин гошун тайярлан махалы, олара шейле дийди: «Сиз Шама аяк басарсыңыз. Ол ери мес топракдыр. Ол ерде метҗитлер гурар ялы Алла сизе ярдам берер. Йөне, Алла сизиң ол ере диңе гүйменмек үчин гелен хасапла­ма­сын, шери көп болан шейтандан хабардар бо­луң!».

* * *

Абу Идрис Хавланы шейле диййәр: «Абу Абдырахман Сулеми хасса болса-да палчыклы ве ягышлы гүнде хем метҗиде гөтерип әкит­мек­ле­рини хайыш эдер экен».

* * *

Ата ибн Сайып шейле диййәр: «Биз Абды­рах­ман Сулеминиң (Абдылла ибн Хабыбың) янына бардык. Ол метҗитде отырды, ягдайы хем агырды. Оңа: «Дүшегиңде ятсаң, говы бо­лар­ды» дийдик. Эмма ол: «Бири маңа пы­гам­берден шейле бир хадыс роваят этди: «Ким намаз окалян ерде намаза гарашып дурса, ол намаздадыр» дийди».

* * *

Нехайы шейле диййәр: «Гараңкы гиҗеде на­маза гитмегиң дога-дилегиң кабул болма­гы­на себәпдир».

---