Başy » ЗАХЫТЛЫК КИТАБЫ » САДАКА БЕРМЕК ХАКДА

Суфян ибн Уейне достундан бир адамың шейле диендигини роваят эдйәр: «Хакыкатдан хем, Алла дүнйәни сизе аманат берди, сизден хем оны аманат хөкмүнде алар. Сиз элиңиз­дә­ки дүнйә малыңызы садака хөкмүнде өз ра­зы­лыгыңыз билен берҗек болсаңыз, Алла сизе бир ягшылык үчин ондан еди йүзе ченли, хат­да онда хем көп согап берер. Эгер оны сизден сизиң разы болмадык ягдайыңызда, ягны бир бела билен алса, сиз хем сабыр эдип, Алладан согабына гарашсаңыз, сизиң үчин Алланың иши рехмет болар. Сизе хөкман хидаятыны[1] берер».

* * *

Абу Кесир шейле диййәр: «Мен Ибн Амр Ибн Асдан шейле дийип эшитдим: «Кыямат маг­шарда бу ымматың гарыплары ве мис­гин­ле­ри ниреде?» дийлип соралар. Олар орта чы­кар­лар. Олардан: «Сизиң яныңызда нәме бар?» дийлип соралар. Олар: «Эй, Реббимиз! Сен говы билйәрсиң. Сен бизи сынаг этдиң. Биз хем сабыр этдик. Мал-мүлки ве дөвлети бизден өзгелере бердиң» диерлер. Олара: «Дог­ры айтдыңыз!» дийлер.

Олар бейлеки ынсанлардан өңүрти җеннете гирерлер. Хасабың иң агыры мал-мүлкли ве хөкмүрован боланларың үстүне болар. Мен он­дан: «Мөминлер ол гүн ниреде боларлар?» дийип сорадым. Ол маңа: «Олар үчин нурлы күрсүлер гойлар, булутлар олара сая салар. Ол гүн олара гүндизиң бир сагадындан хем гысга болар» дийди».

* * *

Адый ибн Хатым шейле диййәр: «Пы­гам­бер алайхыссалам довзахы ятлады ве ондан Ал­латагала сыгынды. Йүз кешби билен хем оны халамаяндыгыны ики-үч гезек билдирди. Соң хем: «Ярым хурма садака билен хем бол­са, отдан дашрак дуруң! Зат тапмасаңыз, яг­шы сөз билен ерине етириң» дийди». [2]

* * *

Укба ибн Амыр шейле диййәр: «Мен пы­гам­бер алайхыссаламың шейле диендигини эшит­дим: «Адамлар бу дүнйәден гиденсоңлар, садакаларының көлегесиндедилер».

Хадысың равыларындан Езит бу хадысы айдан Абулхайрың бир гуры чөрек я-да соган болсун, хөкман бир зат садака бермезден гүн гечирмәндигини үстүне гошды.

* * *

Ибн Шыхап шейле диййәр: «Ресулалла шей­ле дийди: «Бенде өзүниң хайыр-садака­сы­ны долы берҗай этсе, Алла хем онуң ызында галан задына эечилиги лайык берҗай эдер».

* * *

Абдылла ибн Месгут шейле диййәр: «Бир адам садака бермәге ниет этсе, ол садака хе­низ берилмәнкә, өңүрти Алла говшар. Ёгсам, ол садаканы кимдир бириниң элине берен­дир».

Бу ягдай Гурханда хем бар. Равы Абдылла шу аяты окады: «Алланың хут өзүниң тобаны гулларындан кабул эдендигини ве садакалары аляндыгыны билмейәрлерми?»[3].

 

* * *

Абу Хурейра шейле диййәр: «Пыгамбер алайхыссалам шейле дийди: «Бир мусулман халал газанҗындан садака берсе, Алла хөкман оны саг (гудрат) эли билен алар. Оны сизиң тайыңызы я-да көшегиңизи эклейшиңиз ялы саклар. Бир хурма дәнеси ялы берлен садака Ухут дагы[4] дек улалар».

* * *

Решит ибн Харыс шейле диййәр: «Абу Зер шейле дийди: «Ер йүзүнде берлен хер бир са­да­ка, тә берилйәнчә, етмиш шейтан оңа пәс­гел берер».

* * *

Абу Хурейра шейле диййәр: «Ресулалла шей­ле дийди: «Җеннет агыр затлар, довзах бол­са, өзүне чекиҗи затлар билен гурша­лан­дыр».

* * *

Ыкрыма шейле диййәр: «Ресулалла шейле дийди: «Бир хурма дәнеси болса хем садака бериң! Себәби ол ач бир ынсаның ачлыгыны ёк эдер, кичиҗик хатаны деп эдер. Ол сувуң оды сөндүриши ялы, беланы деп эдер».

---