ИКИНҖИ БӨЛҮМ ЫБАДАТ ҮЧИН ТАГАЛЛА ЭТМЕК ХАКДА
* * *
Билал ибн Сагт шейле диййәр: «Бу гүнки сизиң захыдыңыз дүнйә мейилли, гайратлыңыз ишини долы ерине етирмейән, алымыңыз дүшүнҗесиз, наданыңыз ойнатгы ве гапыл кишилердир».
* * *
Хумейт ибн Хилал бизе Абу Катададан шейле гүррүң берйәр: «Убада, ягны Ибн Курс Лейси: «Сиз шу махал шейле ишлери эдйәрсиңиз вели, олар гөзүңизе гылдан инче гөрүнйәр. Эмма биз оны Ресулалланың дөврүнде хеләк эдиҗи гүнәлер хасап эдйәрдик» дийди».
Мен Абу Катададан: «Эгер ол бу дөврүмизде яшасады, нәхили боларды?» дийип сорадым. Ол: «Онда ол сизиң эдйән бу ишлериңизи гадаган эдерди» дийди».
* * *
Урве ибн Зүбейр бизе Мисвер ибн Махремәниң шейле диендигиниң гүррүң берйәр: «Ер шейле кишилериң үстүни өртди велин, эгер олар мениң сиз билен отурандыгымы гөрселер, олардан утанардым».
* * *
Урва хезрети Әшәниң шахыр Лебидиң шу шыгрыны окайшыны эшидендигини роваят эдйәр:
Яшамалы кишилең галмады бирем,
Готур дүе дериси кимин бу галанларам,
Олар горкуп гизлин пышырдашярлар,
Геплейән айпланяр, питне ёк ёгсам.
Хезрети Әше муны айдып болансоң: «Лебит шахыр хәзирки яшаянлары гөрен болса, нәме диердикә?» дийди. Зухры хем бу барада: «Хезрети Әше бизиң дөврүмизде яшаян кишилери гөрседи, нәме диердикә?» дийди.
* * *
Сагт ибн Месгут шейле диййәр: «Абдылла ибн Амр: «Эгер бу ымматың илкинҗилеринден болан ики саны адам шу чөллериң биринде мусхафлары[1] билен галып, бу гүн хем ынсанларың арасына чыксадылар, буларың ишлериниң бирини-де макул гөрмездилер» дийди».
* * *
Суфян Сөври Абуд-Дерданың шейле диендигини айдяр: «Адамларың болуп йөрүшлерини гөрсең гахар-газабың гелйәр».
* * *
Ибн Омар шейле диййәр: «Пыгамбер алайхыссалам: «Ынсанлар дерде ярамаян йүз саны дүе мысалыдыр. Оларың ичинде екеҗе-де мүнере дүе тапмарсың» дийди».
* * *
Абдылла ибн Амр ибн Ас шейле диййәр: «Бу гүн сыпдырман берҗай эдйән бир амалым, өңки берҗай эден ики амалымдан хем оңатдыр. Чүнки биз ыслама гиренимизде ахырет амалларына көп үнс берйәрдик. Эмма бу гүн дүнйә бизи алдава салды».